Bazen kifayetsiz kalır ya insan
Anlatamaz kendini cümleler ile konuşamaz
Görmek istemezsin ya işine gelmeyenleri
Gelmediki hiç bir şey işime
Nedenini sorardım kendi kendime
Amacımın ne olduğunu ne yaşadığımı ne hissettiğimi bilmiyordum.
Hep isterdim sadık bir arkadaş
Kendi kendime düşünürdüm bazen konuşur isyan ederdim.
Bir güne kadar!
Kendimi kaybettim hak etmediğim bir amaca kalkıştım
Utandım,Sakındım!
Bilirsin ben seçmedim yalnızlığı.
Sanıyormusunki tanımak istediğimi
Kötü şeyler hissetmeyi
Kendini kaybetmeyi
Affetmeyi onun için uğraş vermeyi
Onun için herşeyi göz ardı etmeyi
Kolay sanıyorsun sevmeyi,özlemeyi
Unutmayı ve Kaybetmeyi!
Geriye bakınca dürüstce yalansız ve onurluca
Utanıyorum yaptığım herşeyden kendimi küçük düşürmekten.
Nefret ediyorum artık herkezden.
Aslında senden nefret etmek isterken.
Yalnız başıma tanrıya isyan ediyordum.
Aslında sana isyan etmek isterken.
ve ağladım seni kaybederken.
Gün gittikçe benden uzaklaşırken.
Sen sitem ederken.
Herşeyi sorgular yüzüme vururken
ve Karar verdim birgün aniden
Bana yaptıklarını düşündüm.
Beni nasıl kullandığını.
Ne fedakarlıklar yaptım senin için.
Sadece bir tebessümün için.
ve Sen sanki herşeyin farkındaymışcasına
Her gün daha çok üzdün.
Daha çok yordun.
Uzaklaştırdın kendinden sen hep kaçtın benden.
Ben senin için neleri göze almışken
Artık ölsende affetmem
Seni seviyorum diyebilmem için.
Bana biraz cesaret ver.
Umutsuz bir biçimde bırakma yalnız başıma.
Sevmesen bile merhamet göster yakma canımı daha fazla.
Senin için önemim yoksa.
Böyle ise eğer istemem hiç birşey.
Senide istemem.
